Düşünün, hayatınızda en çok bir arada olmak istediğiniz insanla birliktesiniz. Bu bir arkadaş, dost, sevgili veya partner olabilir. Bir aradasınız, gözleriniz birbirine adeta kenetlenmiş. Dudaklarınızdan dökülen sözlerinizi bakışlarınızla destekliyormuşçasına ifadenizi, benliğinizi, düşüncelerinizi bakışlarınıza yükleyerek karşınızdaki kişiye bakıyorsunuz. Filtresiz, saf ve samimiyetle… Siz böylesine güzel bakıyorken belki de tüm duygularınızı bakışlarınıza yükleyip kendinizi bakışlarınızla anlatmaya, ifadenizi, duygularınızı bakışlarınızla perçinlemeye çalışıyorken tüm samimiyetinizle karşınızdakiyle göz gözeyken… Ne mi oluyor? Söyleyeyim… Göz kapaklarınızın gevşeyip sarkmaya başlamış olması nedeniyle göz kapaklarınızın üzerinde biriken fazla deri, bakışlarınızı gölgelemeye başlıyor, dahası bu yorgun görünen ve karşısındakini samimiyetle görmek isteyen bakışlar, siz güzel baktığınızı düşünürken sizi ele veriyor. Yaşınızın ve hayatınızdaki stresin tüm yükünü sırtlanmışçasına gözleriniz, o an, karşınızdakine güzel bakmak yerine bir çift yorgunluk ve yaşlılık belirtisi yansıtıyor. Ve tüm o büyülü an, ister romantik olsun ister arkadaşça, tüm o büyülü an bir karşınızdakinin yaşlanma belirtilerinize bakakalmasıyla son buluyor. Tabii eğer gerçekten şanslıysanız karşınızdaki kişi bazen, o yorgun ve bitkin görünen bakışların ardını da görmeye çalışıyor. Ama kendimizi kandırmaya gerek yok. Her haliyle baştan sona görsel bir dünyada yaşıyoruz. Bugün ne bizi görünümümüzle yargılandığı için (çok kötü bir şey olsa da) bir kişiye kızabiliriz ne de görünümü göz ardı etmesini isteyebiliriz. İçinde yaşadığımız çağ, her anlamıyla görselliğin ön planda olduğu, birtakım ideal tanımlamalarının olduğu bir çağ. Bu çağa ayak uydurup kendimizi de kaybedebiliriz, bu çağın gereklerini hayatımıza katarak ama kendimizden de ödün vermeyerek de yaşabiliriz. Sizin tercihiniz hangisi? Benim tercihim her zaman ikincisi yönünde. Hem çağın getirisi görselliği hayatımıza uygulayarak yaşam kalitemizi artırmak hem de doğallığımızdan ödün vermeden kimliğimizi, ifademizi, duruşumuzu korumak. Şimdi, gelelim asıl konumuza; bakışlar dedik. Bakışların hayatımızda önemini yukarıda az çok anlatabildiğimi varsayıyorum. Şu andaki konumuz bakışlarımızın önüne adeta perdeler indiren hatta alt göz kapağının gevşeyip sarkmasıyla bakışlarımıza taşıyamacağı torbalar yükleyen göz kapaklarımız…